در زندگي همه ي آدمها، لحظاتي هست كه تو خاطراتشون غرق ميشن.
بعد يه جاهايي بدون اينكه خودشون متوجه بشن يه لبخند، پهناي صورتشونو ميپوشونه.
اينارو گفتم كه بگم:
اي كسي كه زياد از اين لبخند ها بهم هديه دادي و خواهي داد...
هرجا... با هر كي هستي...
خوشبخت باشي!
۹ نظر:
kheyli ghashang minvisi:)
خيلي قشنگ بود من كه اين روزا هر وقت ياد نوشته هات مي افتم از اين لبخند ها ميزنم پس منم همين ارزو رو براي تو دارم
@shima مرسي. كامنتت خيلي بهم چسبيد.
@mario نظر لطفته رفيق.
قشنگ و مملو از خودگذشتگی !
اشکم در اومد !
پر از حس دوست داشتن حتی اگر با نباشی ! قشنگ بود ممنون
چند روز پیش دوست دختر سابقم رو دیدم . بعد از سه سال ! دلم هُررری ریخت. یاد دو ، سه سالی که باهاش بودم افتادم . الان من دیگه متاهل شدم . برای همین سعی می کنم که دیگه بهش فکر نکنم. ولی براش همین آرزو رو می کنم.
ممنون بابت نوشته قشنگت
كاملن ميفهممش!
تازه بعدشم نميدوني خوبه كه اينا يادت مياد يا بايد بريزيشون دور؟
اینها همان عادتهای اولیه است که
صورتش میشه لبو ... یعنی .. خجالت یعنی شرم از کاری یعنی نمیدانم......و وو ...و
آخ خ خ خ :(
ارسال یک نظر