اولين باره كه نظر ميزارم واست. خواننده ي خاموش بودم. مسئلة حاج اقا : ميگم قضيه ي اين فرانسوي ببوس چيه؟ مگه بوسيدن هم فرانسوي يا غير فرانسوي داره!؟شايدم اسم يه فيلمه! راستي فردا پس فردا نياي بنويسي :ژانر اينايي كه ميگن فرانسوي ببوس يعني چي؟ يا ژانر اينايي كه خاموشن و وقتي هم نظر ميزارن ربطي به اون پست نداره! راسسسسي وبلاگت حرف نداره . . .
۱۲ نظر:
اینقدر این دوست دارم گفتن زیاد و سطحی شده که باور کردنش مثل باورکردن سراب میمونه
خیلی خــــــــــــوب،خیلی
تنها ترم کرد...
سفری باید کرد تا به عمق دل یک پیچک تنها که چرا
اینچین سخت به خود می پیچد
شاید از راز درونش بشود کشفی کرد
شاید او دلتنگ است!شاید!
اولين باره كه نظر ميزارم واست. خواننده ي خاموش بودم.
مسئلة حاج اقا : ميگم قضيه ي اين فرانسوي ببوس چيه؟ مگه بوسيدن هم فرانسوي يا غير فرانسوي داره!؟شايدم اسم يه فيلمه!
راستي فردا پس فردا نياي بنويسي :ژانر اينايي كه ميگن فرانسوي ببوس يعني چي؟
يا ژانر اينايي كه خاموشن و وقتي هم نظر ميزارن ربطي به اون پست نداره!
راسسسسي وبلاگت حرف نداره . . .
همه ی نوشته هات رو خوندم
جالبه ولی اکثرا تلخ انگار که همیشه یه چیزی ناراحتت میکنه
از حق هم نگذریم جذابه
موفق باشی
دوستت دارم ها که دیگر در یک دل نیستند...
شاد باش که فقط دودلی از آن اوست!
گاهی چند دلی ها انسان را می کشد
حکایت دودلی و عشق ، حکاین خربزه و عسل است که بر یک سفره بنششینند اما آنگاه که به هم درآمیزند ، واویلایی شود
همشو خوندم عالی بود.دمت جیزززززززززز
من هم توی سکوت نوشته هات رو میخونم...
ولی دلم نیامد نگم ..که هروقت دلم تنگ میشد میامدم اینجا
ولی وقتی غیبت نوشته هات کبری میشه نگران میشم سکوت کنی ..
عالی بود مدتها بود یه جمله اینجوری تخلیه ام نکرده بود دیگه بهتر از این نمی شد.مرسی
ارسال یک نظر